به گزارش تحریریه، تغییر ساعت رسمی با هدف جلوگیری از مصرف انرژی در کشورهای با انرژی گران هم منسوخ شده است، اما در کشوری که از فرط ارزان بودن انرژی؛ نیروگاههای برق ورشکست شده، سرمایه گذاری در انرژی های نو موضوعیت نداشته و خنده دار است، بنزین از آب هم ارزانتر است و مردم در منازل خود از ترکیب توامان پنجره های باز و اجاق های سوزان استفاده می کنند، از دهه 1370 با مهندسی محسن نوربخش و محمدحسین عادلی متصدیان اقتصادی کشور در وزارت اقتصاد و بانک مرکزی اجرایی شد.

محمود احمدی نژاد این قانون که تصویب مجلس هم نبود را لغو کرد و مجلس هفتم در دوران غلامعلی حداد عادل که مجلس را به محل مخالفت با هرآنچه دولت نهم می پسندد تبدیل کرده بود، در سال 1386 تغییر ساعت رسمی در ابتدای بهار را به قانون تبدیل کرد.

این بازی با روان مردم ادامه داشت تا اینکه در سال گذشته، اروپایی ها به این نتیجه رسیدند که تغییر ساعت رسمی کمکی به صرفه جویی در مصرف انرژِی(در اروپایی که انرژی در آن به شدت گران است) نمی کند و بر روان و سلامت مردم هم اثر زیانبار دارد.

پس از آن اقدام، مجلس یازدهم که جدی تر موضوعات کشور را دنبال می کند، طرح لغو قانون 1386 را برای تصویب به هیات رئیسه تقدیم کرد که اعلام وصول هم شد، اما ظاهرا نمایندگان محترم مجلس فراموش کردند کار را نهایی کنند و هم اینک به فکر چاره افتاده اند.

ابوالفضل ابوترابی عضو کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی پس از نقد تند این مصوبه غیرکارشناسی گفت: اعتقاد دارم که بررسی و تصویب طرح تغییر ساعت رسمی کشور در مجلس زمان بر نیست اما با این حال امکان طرح آن قبل از پایان سال ۱۳۹۹ به دلیل بررسی لایحه بودجه سال آنده کشور محقق نشد....  با توجه به پیش رو بودن ماه مبارک رمضان تلاش داریم تا ساعت رسمی کشور را تثبیت کنیم و طی صحبتی که چند قبل با رئیس کمیسیون اجتماعی انجام شد که نظر عیسی زاده برای اولویت یافتن بررسی طرح مذکور مثبت بود.

فراموش کاری نمایندگان مجلس باعث شده است تا مردم 6 ماه دیگر با بازی تکراری ساعت قدیم و ساعت جدید سر کرده و هزینه لج بازی مجلس حداد عادل با محمود احمدی نژاد را پرداخت کنند.

پایان/